Gród Karmadur

Mavair

Nie trzeba. Do studni żem wyszedł wam wody przynieśc troche, opijac was z wody nie będe a pic samemu troche smutno, chocby to tylko woda była...
*Tak mówiąc wyciągnął ręke z bukłakiem do karczmarza...*

Karczmarz

- Toć nie trza się było fatygować. * rzekł z wdzięcznością* - Daleko przeca nie ma.. Ale spocznijcie, wszak nie wypada cobyśta tak stali w progu.

Mavair

Za waszą dobroc, należy się z tysiąc takich bukłaków...Ale to może zaczekac do jutra...* Parsknął śmiechem słysząc siebie...*
Przez miesiąc bym chodzic nie mógł.

Karczmarz

* Parsknął śmiechem słysząc dowcip* - Ano tak... Wtedy to do Beatrice po jakie siły by się udac trzeba było* puścił do niego oczko śmiejąc się głośno*

Mavair

Nie znam tej Beatrice... Zechciej Karczmarzu więcej mi o niej opowiedziec...

Karczmarz

- Beatrice? Nie znacie jej? * zaśmiał się klepiąc mocno dłonią gościa po plecach* - To może i dobrze. Beatrice to uzdrowicielka nasza... Cuda czynić potrafi... *znów się roześmiał* - Widać, iż jej pomocy nie potrzebowaliście...

Mavair

Kiedy miecz w lewej ręce, a kufel w prawej to i cały świat zwojowac mozna... A z waszym piwem jeszcze ze dwa razy *Rzekłszy to usiadł jak najbliżej szynkwansu*

Karczmarz

- A rację macie *zaśmiał się* - Spocznijcie. Pewnie głodni jesteście? *spytał gościa*

Mavair

I pewnie... apetyt mam jak sto smoków... Dajcie mi kurczęcie a zapłata niemała będzie.Mówiąc to wyjął z sakiwki pare srebrnych monet...*

Karczmarz

- Już wam niosę. Pewnie wyczuliście z daleka co żona moja gotuje... *zaśmiał się odchodząc na zaplecze po zamówione jadło*

Mavair

*Czekając na strawę, jął bawi się monetą...
Przemykała mu między palcami, by po chwili wirowac na knykciach...*

Karczmarz

* Wrócił po chwili niosąc na tacy parujące jadło. Postawił półmisek na stole, a obok niego świeżo pieczony chleb. * - Smacznego Panie.. *rzekł skłoniwszy się, poczym zostawił gościa, by zjadł w spokoju*

Mavair

*Podziękowawszy Karczmarzowi, najadł się do syta...
Zawołał go*
Pyszne tu jadło dajecie, w parze z piwem to iście boska uczta

Karczmarz

- Żona się ucieszy, że wam smakowało* zabrał półmiski ze stołu* - Zawsze tu zajrzeć możecie... A i jak żonie powiem, to jadło przednie dawac będzie... *zaśmiał się*

Mavair

Wielkie dzięki za jadło przepyszne, ale czas już na mnie.
Może odwiedzę Beatrice, bo w kolanie mi strzyka z lekka...
*Zostawił srebrne monety na stole i wyszedł kłaniając się Karczmarzowi...*